چکیده
رابطه انسان با کبوتر به منظور تأمین نیازهای مختلف انسانی سابقهای بس طولانی دارد. اما آنچه در روزگار کنونی بیشتر به چشم میخورد، استفاده از کبوتر به عنوان ابزار بازی و سرگرمی است. در این نوشتار با بررسی گروه خاصی از کبوتربازهای تهرانی و مراسم و مسابقات سالانه آنها که با عنوان "گرو[1]" و "گروبندی" شناخته میشود، تلاش شده ضمن ثبت مردمنگارانه این اتفاق و روابط شکل گرفته حول آن، تحولات حیات اجتماعی و روابط آنها را در سالهای اخیر ثبت و تحلیل کنیم؛ تحولاتی که در اثر ورود و اهمیت یافتن شماری از عوامل در مناسبات و شرایط فعالیت آنها پدید آمده است. در جریان این تحولات با رشد تعداد کبوتری که هر کبوترباز نگهداری میکند و به پرواز درمیآورد و با افزایش هزینه این کار، سرمایههایِ نمادینِ اعتباربخش در میان جمع با سرمایههایی از جهان سرمایههای اقتصادی جایگزین شده و از آن پس این سرمایههای جدید تعیینکننده جایگاه افراد در مناسبات و روابط آنها خواهد بود.